ΠΕΡΙΛΗΨΗ: |
|
Η Βεατρίκη κι ο Βενέδικτος είναι δυο άτομα που έχουν ορκιστεί να μείνουν ανύπαντρα και όχι μόνο. Οι κόντρες μεταξύ τους παίρνουν και δίνουν. Δεν αφήνουν ο ένας τον άλλον σε χλωρό κλαρί... Από την άλλη, ο Κλεάνθης κι η Ηλιάνα είναι ερωτευμένοι, αλλά ο Δον Ιωάννης, νόθος αδελφός του Δον Πέτρου που τους ζηλεύει, προσπαθεί να χαλάσει το γάμο. Ο Βενέδικτος κι η Βεατρίκη, στην προσπάθειά τους να γεφυρώσουν το χάσμα που δημιουργείται, γεφυρώνουν και το δικό τους χάσμα μετά από μια απρόσμενη εξέλιξη... |
ΣΧΟΛΙΑ - ΜΗΝΥΜΑΤΑ - ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: |
|
Αντί για σχόλια θα παραθέσω κάποια λόγια μέσα από το έργο που μπορεί να προβληματίσουν:
«Είν' η ομορφιά μαγεύτρα και στα μάγια της η πίστη λιώνει!
«Ο καιρός πάει με δεκανίκια, ώσπου να πάρει ο έρωτας όλα του τα δίκια»
«...το κιόσκι, όπου τ' αγιόκλημα θρεμμένο από τον ήλιο τον εμποδίζει να 'μπει, σαν τους ευνοούμενους που, θρασεμένοι στα παλάτια, αντισηκώνουν το θράσος τους στον ίδιο αφέντη που τους το 'θρεψε.»
«Ο έρωτας με τυχερά πορεύει: Άλλους βαρεί με σαϊτιές, άλλους τους παγιδεύει!»
«Ποτέ δεν εκτιμούμε κάτι που το 'χουμε, όσο το 'χουμε και το χαιρόμαστε. Μα όταν μας λείψει και το χάσουμε, τότε βρίσκουμε τη χάρη που είχε και που η χρήση του δε μας άφηνε να την ιδούμε.»
«Κανένας δεν μπορεί να καταλάβει τον πόνο του άλλου, γι' αυτό δεν μπορεί κανείς να σε συμβουλέψει όταν δεν νιώσει τον πόνο σου. Δεν βρέθηκε, ως τώρα, φιλόσοφος που να θεραπεύει τον πονόδοντο...»
«Στον καιρό μας, αν κάποιος δε χτίσει μόνος πριν πεθάνει τον τάφο του, η μνήμη του δεν θα κρατήσει πιο πολύ απ' τις καμπανιές της κηδείας του και τους θρήνους της χήρας του...» |
