Γιος του Ατρέα και της Αερόπης, αδερφός του Αγαμέμνονα, συνεχιστής της γαλαζοαίματης γενιάς των Ατρειδών και βασιλιάς της Σπάρτης, ο Μενέλαος είναι το πραγματικό τραγικό πρόσωπο του έργου. Διότι σαν να μην έφτανε η είδηση της "φυγής" της γυναίκας του με τον Πάρη, σαν να μην έφταναν δέκα χρόνια αιματηρού πολέμου και άλλα εφτά χρόνια άσκοπων περιπλανήσεων στη θάλασσα, έρχεται και το νέο ότι η γυναίκα του, η πραγματική Ελένη δεν πήγε ποτέ στην Τροία. Αυτή για την οποία πολέμησε ήταν ένα copy-paste της Ελένης και τώρα να, η... original μπροστά του! Ας είναι καλά το ναυάγιο, που τον έφερε κουρελιασμένο και θεοβρώμικο να ζητάει -αυτός, ένας βασιλιάς και νικητής της Τροίας- ελεημοσύνη από έναν βάρβαρο! Όμως ο βάρβαρος (Θεοκλύμενος) θα φανεί αρκετά κουτός για να χαμπαριάσει τι τρέχει... πίσω από την πλάτη του. Και ο Μενέλαος, ομολογουμένως, θα το... διασκεδάσει με την ψυχή του!